We kunnen het nog niet helemaal geloven. En beseffen al helemaal niet. We zijn in Amerika en onze reis is begonnen!
Vier jaar dromen, 24 maanden sparen, 20 weken aftellen, talloze uren plannen en regelen van deze roadtrip. En dan komen de dagen van inpakken, schoonmaken en afronden. Gek is dat. Zeker toen we de laatste dagen voor vertrek merkten we dat we allebei hetzelfde gevoel hadden. Twijfels. Waar zijn we aan begonnen? Is dit wel wat we willen? Is dit het geld waard? Wat als het tegenvalt?
Een typisch geval van ‘cold feet’. We staan aan het begin van een onbekend avontuur, we hebben geen idee wat er gaat gebeuren en wat we ervan zullen vinden. We praten erover dat we ons eraan over moeten geven en stoppen het onstuimige gevoel weg. Op het moment dat we woensdagochtend de deur achter ons dichttrekken, verandert ons gevoel: het avontuur is begonnen. We kijken niet meer achterom, maar naar wat er voor ons ligt.
Na een lange, vermoeiende reis komen we aan in San Francisco. Wat worden we warm verwelkomd met prachtige vergezichten bij de ondergaande zon op deze wereldstad. Wat is ze prachtig gebouwd op de bergen. En wat is de architectuur adembenemend mooi!
Toen we thuis weggingen, keken we niet om. Nu staan we, letterlijk en figuurlijk, boven op een heuvel. Een hoogtepunt in ons leven. We kijken naar de weg die we hebben afgelegd om hier te zijn. Ja, nu genieten we extra van het uitzicht. Dus dat blijven we dan ook doen. Genieten van de reis die de reis van onze dromen gaat worden. Ik moet het nog één keer tegen mezelf zeggen: Het is begonnen!